బస్సుల్లో రైళ్ళలో అగ్ని ప్రమాదాల్ని అరికట్టటమెలా?

యిప్పుడు బస్సుల్లోనూ రైళ్ళలోనూ అగ్ని ప్రమాదాలు జరగటం మామూలైపోయింది. మరి వీటిని అరికట్టటం ఎలా? చూస్తూ చూస్తూ వందలాది ప్రాణాలు గాలిలో కలిసిపోవటమేనా? మనమేమీ చేయలేమా? మీరు గమనించారో లేదో బస్సుల్లో గానీ రైళ్ళలో గానీ ఎక్కడా fire extinguishers ఉండవు. ఫస్ట్ ఎయిడ్ బాక్సులుంటాయి గానీ fire extingushers ఎక్కడా ఉన్నట్టు కనబడవు. అవే గనక ఉంటే నిన్న జరిగిన ప్రమాదం లో అన్ని ప్రాణాలు పోయేవి కాదేమో. కాబట్టి ప్రతీ బస్సులోను, రైలు లోని ప్రతీ భోగీలోను యివి ఉండే విధంగా ప్రభుత్వము చర్యలు తీసుకుంటే బాగుంటుందని నా అభిప్రాయము. ఏమంటారు? దాంతో పాటు యింకో చిన్న సూచన. యిప్పుడున్న బస్సుల్లోని రైల్లల్లని ఆటోమేటిక్ fire extinguishers ఉండేలా డిజైన్ చేస్తే బాగుంటుంది. అంటే మంట రాగానే ఆటోమేటిక్ గా fire extinguishers పని చేసేలా అన్న మాట. అది సాధ్యం కాకపోతే కనీసం డ్రైవర్ దగ్గరో లేక కండక్టరు దగ్గరో ఒక బటను ఉంచి దాన్ని నొక్కగానే fire extinguishers పని చేసేలా డిజైను చేయాలని నా అభిప్రాయము.
 

మనమింతే

బస్సులోనూ ట్రైనులోనూ ఎవరికీ కూర్చోవటానికి చోటివ్వం
కానీ మనకి చోటివ్వనప్పుడు మాత్రం అవతలివాడిని తెగ తిట్టుకుంటాం

సరదాగా అకేషనల్ గా అంటూ తాగేస్తాం
కానీ మందు బాబుల గురించి మాత్రం తెగ కామెంట్ చేస్తాం

అంటరానితనం గురించి తెగ లెక్చర్లు దంచేస్తాం
కానీ మన పిల్లల్నెవరినీ ఆ వైపుకి పోనివ్వం వాళ్ళతో పెళ్ళిల్లు చేయం

ఊరందరి దగ్గర వినయాలు ఒలకపోస్తాం అవమానాన్ని కూడా చిరునవ్వుతో భరిస్తాం
కానీ యింట్లోవాళ్ళ మీద బీపీలు పెంచుకుంటాం ఆవేశపడిపోతాం ఆయాసం తెచ్చుకుంటాం

శ్రావణి చెప్పిన ఓ బ్రష్షు కధ

                 
సమయం ఉదయం పదకొండు గంటలు కావస్తోంది. అది అంబాజీపేట బస్ స్టేషన్. జనాలంతా 'రాజమండ్రి ' వెళ్ళే బస్ కోసం ఎదురు చూస్తున్నారు. పల్లెటూరే అయినా అటు అమలాపురం నుండి యిటు నరసాపురం నుండి  వచ్చే బస్సులన్నీ ఆ వూరు మీదుగా వెళతాయి కాబట్టి దాదాపు అన్ని బస్సులు ఆగుతాయి అక్కడ. స్కూళ్ళకి, కాలేజీలకి శెలవులిచ్చేయటం తో బస్సులన్నీ జనాలతో నిండిపోతున్నాయి. రాజమండ్రి వెళ్ళే బస్ రానే వచ్చింది. అది రావటమే పాపం పరుగు పందెంలో విజిల్ ఊదిన వెంటనే పరుగు ప్రారంభించే పరుగు వీరుల్లా జనాలు పొలోమని ఎక్కేసారు. రెండు నిమిషాల్లో బస్ కిక్కిరిసిపోయింది. బస్సు కదలటానికి రెడీగా ఉంది. 'శ్రావణీ' అన్న పిలుపుకి బస్సులోని వారంతా క్రిందకి చూసారు.

మీ బ్లాగు గురించి కాస్త...

మీ బ్లాగులు లేదా మీకు తెలిసిన బ్లాగుల గురించి వివరిస్తూ నా బ్లాగుకి పంపండి. యీ క్రిందనున్న 'కామెంట్' బటన్ ని నొక్కి అందులో బ్లాగుని గురించిన వివరాలు, విశేషాలు రెండు లైన్లలో వ్రాయండి. 

పెళ్ళిలో ఈ భాగాన్ని మీకు సమర్పిస్తున్న వారూ....

శుభలేఖ లో ఏముంటుంది? ఏముంటుంది? ఫెండ్లి కొడుకి వివరాలు, పెండ్లి కూతురి వివరాలు, పెండ్లి ఫలానా రోజు, విందు వివరాలు, యివే కదా అంటారా? నిజమే. యివే ఉంటాయి. ఆ కార్డులో చాలా భాగము ఖాళీగా ఉంటుంది కదా. ఆ ప్లేస్ లో యాడ్స్ ఉంటే ఎలా ఉంటుదంటారు?   పెళ్ళికి చాలా ఖర్చు అవుతుంది కదా? కొంతైనా యాడ్స్ ద్వారా భారం తగ్గొచ్చేమో? ఆలోచించండి. చీ. పవిత్రమైన పెండ్లి శుభలేఖ లో యాడ్స్ ఏమిటంటారా? ఏమో మరి. నాకు అలా అనిపించింది. యిప్పుడు కాకపోయినా భవిష్యత్ లో యిలాంటివి జరగొచ్చేమోనని నా అభిప్రాయం. (నాకు గనక యిప్పుడు పెండ్లి జరుగుంటే శుభలేఖ లో తప్పకుండా నా బ్లాగ్ గురించి నేనే ఒక యాడ్ వేసుకునేవాడినేమో!)      

చూడూ....ఒక వైపే చూడూ...

మీరు రోడ్డు మీద నడిచి వెళ్తున్నారనుకోండి. ఎదురుగా మీకు తెలిసిన వాడో లేక స్నేహితుడో వస్తున్నాడనుకోండి. అతను మీ వైపుకి కాకుండా వేరే వైపుకి అంటే మీకు విరుద్ధమైన వైపుకి తీక్షణంగా చూస్తూ వెళ్ళిపోతున్నాడనుకోండి. ఖచ్చితంగా అతను మిమ్మల్ని చూసాడని అర్ధం. మిమ్మల్ని avoid చేయటానికే యింకో వైపుకి చూస్తున్నాడని అర్ధం. కావాలంటే యీసారి పరీక్షించుకోండి చూద్దాం.   

లాంగ్వేజీ ప్రాబ్లెమా?

"ఫలానా సినిమా భలే ఉందిరా. పది సార్లు చూశాను యిప్పటికి"
 "అదేం? అర్ధం కాలేదా?"

చిల్లర మనుషులు

సరిగ్గా తోలత్ స్కూల్ దగ్గరకొచ్చేసరికి పెట్రోల్ అయిపోయింది. నాకిది మామూలే. ఒక లీటరో, యాభై రూపాయలకో పెట్రోల్ కొట్టించటం సరిగ్గా పెట్రోల్ బంక్ కి కిలోమీటరు దూరం లో ఆగిపోవటం. మరీ బొటాబొటిగా కొట్టించుకోకపోతే కాస్త ఎక్కువ కొట్టించుకోవచ్చు కదా అంటుంది మా ఆవిడ. అప్పుడు తలకెక్కదు. యిదిగో యిలాంటి టైము లో అనిపిస్తుంది. చోక్ యిచ్చి కాస్త దూరం లాగించాను. అది కూడా మార్కెట్ యార్డ్ దగ్గరకొచ్చేసరికి యిక మొరాయించింది. చేసేదేముంది.